اَ دَ ل

اگه گفتین  اَ دَ ل  چیه؟    اَ دَل همون عسل دیگه   حالا  داستان اَ دَ ل :

من یه چند وقتی بود که آهنگ اسمم رو میزدم و کلی همه ذوق میکردن  ولی روز سه شنبه ٢٧ تیر اسمم رو با صدای بلند و خیلی کشدار و بامزه بعد این که مامان برام شعر  علی بابا رو که تو کلاس نی نی ها و مامانا یاد گرفتیم خوند ، گفتم: اَ دَ ل  مامان که کلی ذوق کرد و شب هم بابا اومد مامان  و  بابا علی بابا میخوندن    منم اَ دَ ل اَ دَ ل میکردم  بعد هروقت مامان یا بابا میگفتن: عسل اسمت چیه؟ من دس دسی میکنم و میگم اَیی اَیی یعنی علی علی و منظورم اینه که شعر علی بابا رو بخونین و تا شعر تموم میشه منم با صدای بلند میگم اَ دَ ل  تازه اگه مهمونی هم بریم یا مهمون داشته باشیم و اسمم رو بپرسن باید این آهنگ خونده شه تا من اسمم رو بگم

علی بابا باغی داره     ای یَ ای یَ اُ

توی باغش طوطی داره   ای یَ ای یَ اُ

اسم طوطیش هست:

اینجاس که من میگم : اَ دَ ل

ولی این روزا به غیر از آهنگ علی بابا ، همین جوری هم اسمم رو میگم  عکسم رو ببینم میگم: اَ دَ ل  یا خودمو تو آینه ببینم میگم: اَدَل  یا این که یاد فیلم هام تو موبایل مامان بیفتم انقدر میگم اَ دَ ل و با انگشت موبایل مامان رو نشون میدم تا مامان مجبور میشه موبایلش رو بده دستم ومن فیلم خودم رو ببینم اونم نه ١ بار، ١٠ بار  

خلاصه این که هر کی بگه اسمت چیه ؟ منم میگم اَ دَ ل

خوب اینم یکی دیگه از نشونه های این که من بزرگتر شدم